Najbardziej znaczące dla starorzymskiej biżuterii wpływy, to naleciałości greckie i egipskie. Popularnym motywem używanym w imperium, szczególnie w projektach kolczyków, była „korona Izydy”, egipskiej bogini płodności. Biżuteria rzymska nadal jednak silnie podlegała wpływom Grecji, której kosztowności pozostałe z okresu hellenistycznego, okresu największej świetności, stanowiły dominujący nurt w ówczesnym jubilerstwie krajów śródziemnomorskich. Przykładem może być „węzeł Heraklesa”, który był amuletem chroniącym przed złem, a także przejęta od Greków technika wytwarzania gemmów – wklęsłych (intaglio) i wypukłych (kamee).
Bransoleta z kameą
Do ich wyrobu, wykorzystywano kamienie, takie jak: agat, granat, krwawnik, akwamaryn, choć pojawiały się także imitacje, wykonane w dwukolorowym szkle. W okresie republiki, gemmy wklęsłe używane były w produkcji amuletów oraz pierścieni, służących jako pieczęcie. Później, za panowania Augusta, rozpowszechniły się gemmy wypukłe, służące jako ozdoba różnych przedmiotów oraz samodzielna biżuteria. Zaczęły się pojawiać kamee z wizerunkiem cesarza, bądź takie o większych rozmiarach, ukazujące scenki historyczne.
Typowo rzymskim wzorem, była tzw. „hemisfera”, czyli półkula, stosowana w naszyjnikach, bransoletach i kolczykach. Również charakterystycznym dla Rzymu motywem, był wijący się wąż, symbolizujący nieśmiertelność, który był stosowany głównie w złotych bransoletach. Rzymskim wynalazkiem były również kolczyki – koła, które często były ozdabiane motywami zwierzęcymi.
bransolety z motywem węża
Bransoleta w kształcie węża
Pierścień z pieczęcią
Oliwia Gozdek
źródło: http://www.allaboutgemstones.com/jewelry_history_ancient_roman.html
Historia mody, Francois Boucher, wyd. Arkady, 2009 r.
zdjęcia: www.jhterrygallery.com/www.upload.wikimedia.org, www.allaboutgemstones.com
www./historiaomodzie.blox.pl/html, www.bizuteria-wec.pl, www.pinterest.com, www.alaintruong.com