Pierścień od zarania dziejów symbolizuje przede wszystkim ciągłość oraz nieskończoność. Ma zapewnić trwałość małżeństwa, przyjaźń, a także płodność i bogactwo. W folklorze i wielu ludowych podaniach pierścień przedstawiany był jako magiczny talizman chroniący od ran, kalectwa i od „złego oka”.
Miał zapewniać właścicielowi młodość oraz bogactwo. Pierścień lub sygnet był także oznaką mądrości. Według legendy arabskiej, król Salomon zawdzięczał swoją niezwykłą mądrość sygnetowi, za pomocą którego zamknął i zapieczętował wszystkie demony, a potem uczynił je swymi niewolnikami. W Grecji pierścień, sygnet zwłaszcza, był oznaką wolnego obywatela. W Rzymie zaś noszenie złotego pierścienia było przywilejem legatów, potem również senatorów i innych dygnitarzy państwowych, a na koniec wszystkich ludzi wolnych.
Ale pierścień był też często zapowiedzią zguby lub zawiści bogów. Polikratesowi, który od 538 roku p.n.e. był tyranem Samos, sprzyjało szczęście we wszystkich przedsięwzięciach tak nieodmiennie, że jego przyjaciel, król Egiptu, Amazis, ostrzegał go przed zawiścią bogów i radził pozbyć się jakiegoś cennego, ulubionego przedmiotu. Polikrates postanowił pozbyć się swego ukochanego pierścienia. Wrzucił go więc do morza, jednak jakiś czas później pewien rybak odnalazł klejnot we wnętrznościach złowionej ryby i przyniósł go do pałacu tyrana. W ten sposób bogowie pokazali, że nie przyjmują skruchy despoty. Polikrates wiele lat po tym wydarzeniu został zwabiony w pułapkę i ukrzyżowany.
W niektórych kulturach pierścień był też używany do przechowywania trucizny. Taki pierścień umożliwiał, bowiem popełnienie samobójstwa w krytycznych sytuacjach przez rozgryzienie znajdującej się w nim kapsułki. Sposób ten znany był już w starożytności. Użyli go w tym celu m.in. wielki mówca ateński Demostenes i wielki dowódca kartagiński Hannibal. Obu groziła śmierć w straszliwych torturach.
Rzymianie często używali pierścieni z pieczątką, czyli ze znakiem właściciela. Służył on do stemplowania listów, kufrów lub butelek.
Pierścienie od wieków używany był również, jako symbol władzy świeckiej, a także kościelnej. Mniej więcej na przełomie XIII wieku, każdy nowo wybrany papież otrzymywał tzw. pierścień Rybaka. Jest to złoty sygnet, który prócz wizerunku świętego Piotra zarzucającego sieć rybacką opatrzony jest imieniem danego papieża.
To jakie znaczenie będzie miał pierścień dla jego posiadacza zależy tylko od niego. Warto jednakże pamiętać, że tego rodzaju biżuteria, zwłaszcza historyczna, posiada często niezwykłą i fascynującą historię.
Opracowała Katarzyna Stępień
Na podstawie: symbolizm.obrazy-olejne.org / fot. walhalla.com.pl
