Średniowieczne legendy i pieśni skandynawskie opowiadają o narodzie karłów, zwanych Nibelungami. Mieszkali oni w kraju ciemności i mgieł, które sprzyjały skrywaniu sekretów. Posiadali bowiem skarby ze złota i drogich kamieni, których pilnował zręczny, ale okropny gnom Alberyk. Ze złota wydobytego z dna Renu wykuł on proroczy pierścień, obdarzający wszechmocą. Jednak pewnego dnia bogowie Loki i Wotan wykradli mu klejnot, ale przekleństwo Alberyka towarzyszyło odtąd wszystkim posiadaczom pierścienia. Pierścień trafia do rąk złych i dobrych bohaterów, aż w końcu Brunhilda, zanim rzuciłą się na stos pogrzebowy Zygfryda, oddała pierścień córkom Renu. W ten sposób historia zatoczyła koło, aczkolwiek nadszedł zmierzch bogów i już nic nigdy nie było takie samo.
Historycy upatrują podłoża tej legendy w wędrówkach ludów z IV i V wieku oraz podboju Burgundii przez Hunów w 436 r., a także rywalizacja o władzę dwóch frankijskich królowych z dynastii Merowingów: Brunhildy i Fredegundy.
W legendzie występują też inne postaci historyczne, jak na przykład Dytryk z Bernu (czyli Werony) z rodu Amelungów, czyli Teodoryk Wielki z rodu Amalów, który w rzeczywistości był królem Ostrogotów, a także król Burgundów Gunbter, czyli historyczny Gundachar.
Pierwowzoru Zygfryda dopatrywano się w kilku postaciach historycznych, niestety brak jest uzasadnień wskazujących na jedną z nich.
"Pieśń" ukazuje świat pełen gwałtownych namiętności i krwawych wydarzeń, związanych głównie z walką o władzę. Motywy chrześcijańskie przeplatają się w niej z pogańskimi.
Na legendzie została oparta wielka trylogia operowa z prologiem, skomponowana przez Ryszarda Wagnera, nosząca nazwę Pierścień Nibelunga. Składa się ona z prologu do dramatu pt. Złoto Renu trzech „dni dramatu”: Walkiria, Zygfryd i Zmierzch bogów.
Jest to jeden z najsłynniejszych utworów niemieckiej muzyki operowej, o którym często mówi się po prostu Pierścień.
Opracowała: Katarzyna Stępień
Źródła:
Wł. Kopalińśki, Opowieści o rzeczach powszednich
Wikipedia
Fot. www.produkty.abc24.pl
