Brosza z agatem, perłami i emalią, link do aukcji
Zapraszamy do naszego cyklu o epokach historycznych. Zaczęliśmy od biżuterii edwardiańskiej, potem przyszła kolej na biżuterię wiktoriańską. Dziś trzecia część tego cyklu.
Z chwilą śmierci męża królowej, księcia Alberta, w 1861 roku zakończył się pierwszy okres epoki wiktoriańskiej, a rozpoczął drugi, zwany wielkim. Biżuteria wiktoriańska średniego okresu była bardzo zróżnicowana. Cechą łączącą motywy żałobne, sentymentalne i egzotyczne była okazała forma, bogata w zdobienia.
Królowa Wiktoria już do końca swoich dni nosiła wyłącznie czarną garderobę. Obywatele łącząc się w smutku ze swoją władczynią ubierali biżuterię żałobną i melancholijną. Preferowano wówczas większe i cięższe ozdoby w ciemnych kolorach.
Pierścionek z granatami z około 1860 roku, link do aukcji
Naszyjnik z wisiorkiem z ametystem, link do aukcji
Oprócz biżuterii żałobnej popularna była także biżuteria sentymentalna. W 1876 roku królowa Wiktoria została koronowana na cesarzową Indii. Efektem tego było pojawienie się w wyrobach sztuki jubilerskiej motywów dalekowschodnich i hinduskich.
Powszechnie wykorzystywano żółte złoto oraz kolorowe kamienie. Popularne były ametysty, granaty w szlifie kaboszon, szmaragdy, rubiny, diamenty, kryształy, opale, perły i onyks. Chętnie noszono ciężkie medaliony i łańcuchy, sztywne bransoletki i broszki.
Komplet z ametystem z około 1860 roku, link do aukcji
Brosza z akwamarynami, link do aukcji
Pozostałością eklektyzmu był rewiwalizm, który charakteryzował się inspiracjami zaczerpniętymi ze starożytnego Rzymu i Egiptu. Bogatą ornamentykę łączono z kolorowymi kamieniami zarówno szlachetnymi (np. szmaragd) jak i ozdobnymi (np. kwarc, turkus). Istotne było również znaczenie używanych kamieni. Szmaragd jako symbol płodności, nieśmiertelności i odmłodnienia był ulubionym kamieniem Kleopatry, nic dziwnego zatem, że stał się jednym z popularniejszych klejnotów noszonych przez angielskie damy.
Pierścionek z opalem i szmaragdami, link do aukcji
Pierścionek z peridotami i półperłami, link do aukcji
Po śmierci Alberta królowa była podejrzewana o wzięcie potajemnego ślubu ze swoim szkockim koniuszym, Johnem Brownem. Jednak plotki te nigdy nie zostały oficjalnie potwierdzone.
Dla większości rodaków Wiktoria jest wzorem cnotliwości i strażniczką rodziny. Małżeństwa jej dziewięciorga dzieci z władcami państw całej Europy sprawiły, że potocznie jest nazywana „babcią Europy”. Jej wnuczka Alicja Heska później nazwana Aleksandrą Fiodorowną była ostatnią carycą Rosji.
Biżuteria wiktoriańska to ponadczasowa klasyka, czarująca swoją symboliką. Świadczyć o tym może stylistyka dominująca w ostatnim okresie epoki wiktoriańskiej, zwanym estetycznym, któremu poświęcony będzie kolejny artykuł.
Izabella Urbańska
