Nieoszlifowane okruchy bursztynów
Bursztyny to niezwykłe kamienie, wydobywane prosto z morskich głębin. Nazwa bursztyn pochodzi od niemieckiego słowa bernstein, oznaczającego kamień, który się pali, choć mówi się o nich również jantar lub amber.
Burma Amber – największy okaz żywicy kopalnej, ważący 15,25 kg
Surowiec ten był niegdyś bardzo wysoko ceniony. Stanowił również środek płatniczy na specjalnie wyznaczonym szlaku, którym podążali kupcy chcący go zdobyć. Szlak ten nosił miano bursztynowego i łączył Morze Bałtyckie z basenem Morza Śródziemnego. Dziś bursztyny wykorzystuje się przede wszystkim w sztuce jubilerskiej; zdobi się nimi brosze, pierścionki, bransolety, naszyjniki czy wisiorki. Jego największe złoża znajdują się w Zatoce Gdańskiej, a bursztyn bałtycki uważany jest za najcenniejszy i najpiękniejszy na świecie.
Bursztynowa brosza Bursztyn bałtycki
Tworzenie się naturalnych bursztynów to długotrwały i żmudny proces. Powstają one z żywicy drzew iglastych, która przez stulecia poddawana była procesom wietrzenia i twardnienia. Istnieje wiele odmian tego kamienia, które różnią się przede wszystkim barwą i czasem powstania. Ciekawym zjawiskiem jest występowanie inkluzji, czyli zatopionych owadów wewnątrz kamienia. Nierzadko inkluzje znacznie zwiększają wartość kamienia, są też ciekawym materiałem badawczym dla naukowców.
Inkluzje w bursztynie w szlifie kaboszon
Marta Zaremba
Zdjęcia i źródła: www.lindegas.pl; www.2.bp.blogspot.com; www.artykul.com.pl; www.image.ceneo.pl; www.minar.com.pl/; www.1.bp.blogspot.com; www.www.nhm.ac.uk; www.4.bp.blogspot.com
