Secesja rozwinęła się w sztuce ostatniego dziesięciolecia XIX wieku i pierwszego XX wieku. Jej istotą było dążenie do stylowej jedności sztuki, dzięki łączeniu działań w różnych jej dziedzinach, a w szczególności rzemiosła artystycznego, architektury wnętrz, rzeźby i grafiki.
Charakterystyczne dla secesji płynne, faliste linie, ornamentacja abstrakcyjna bądź roślinna, inspiracje sztuką japońską oraz swobodne układy kompozycyjne i asymetria sprawiają, że nie sposób pomylić jej z innym stylem.
Chociaż różnie się nazywa w różnych krajach (we Francji Art Nouveau, w Niemczech Jugendstil a we Włoszek Stile floreale), cechy wszędzie ma te same.
Secesja była zjawiskiem złożonym i różnorodnym. Nie ograniczała się tylko do nurtów kwiatowo-organicznych, czerpała bowiem także z nurtów geometrycznych.
Owa wspomniana płynna linia była chyba najbardziej charakterystycznym elementem, według jednych zaczerpniętych ze świata roślin, według innych zaś było odwrotnie – to właśnie zamiłowanie secesji do giętkiej linii wywołało zainteresowanie motywami roślinnymi.
Artyści, tak samo jak falistą linię, lubi też pion i bardzo mocno go podkreślali. Obrazy często miały formę wąskich, wysokich prostokątów, stosowali też motywy wertykalne i strzeliste ( wysmukłe postacie czy długie łodygi). Stosowano jasne, delikatne kolory, takie jak biel czy lila.
Głównymi ośrodkami francuskiej secesji były: Paryż i Nancy. To w Paryżu działał najwybitniejszy złotnik i jubiler secesyjny, Rene Lalique, tworzący w szkle. Zajmował się wyrobem butelek na perfumy, waz, wazonów, świeczników, zegarków, biżuterii i podobnych form sztuki użytkowej.
Około 1900 roku projektanci Art Nouveau, znudzeni banalnymi pierścionkami, które powstawały w XIX wieku, zaproponowali alternatywę w postaci nawiązań do natury. Grupie artystów przewodził właśnie René Jules Lalique.
Oset, kłosy pszenicy, liście, łabędzie, kwiaty czy skrzydełka owadów otaczały kamienie, takie jak topazy, opale i agaty, wybrane bardziej ze względu na ich walory artystyczne, niż wartość wewnętrzną.
Powstawały pierścionki z postaciami, takimi jak np. Adam i Ewa. Taki właśnie pierścionek można nabyć w Galerii Biżubizarre. Został on wykonany w żółtym złocie próby 585(14k), zdobi go naturalny rubin w szlifie kaboszonu, o masie około 0.7ct, symbolizujący Rajskie Jabłko, a po obu jego stronach znajdują się dwie postaci, symbolizujące Adama i Ewę. Wiek pierścionka datuje się na około 1900 rok. Dobry prezent dla wszystkich lubiących styl Art Nouveau.
Opracowała: Katarzyna Stępień
Źródła:
Rings Jewellery of power, love and loyalty, Diana Scarisbrick
Wikpedia
Galeria Biżubizarre
